Zbieranie ziół to oryginalny i dający dużo satysfakcji pomysł na spędzanie wolnego czasu poza miastem

Wybieracie się na spacer do lasu, a może spędzacie weekend na wsi? Zróbcie coś innego, niż zwykle. Przedstawiamy Wam zioła, jakie możecie znaleźć podczas zwykłego spaceru i użyć ich w swojej kuchni. Zbieranie ziół to też sposób na rozrywkę dla naszych najmłodszych członków rodziny!

Jak często wychodzicie na spacer? Wyjeżdżacie poza miasto? Może warto robić to częściej, bo od dziś Wasze zwykłe spacery nie będą takie jak dotąd. W tym wpisie zachęcamy, abyście podczas przechadzki rozejrzeli się nieco dalej, niż tylko przed siebie, na ścieżce. Zboczcie na chwilę z drogi, spójrzcie na rośliny, może niektóre z nich wydają Wam się znajome? Wiele gatunków dziko rosnących nadaje się do spożycia na surowo, a niektóre wymagają obróbki termicznej, czy suszenia. Zachęcamy, abyście nie wracali ze spacerów z pustymi rękoma. Najprostszym przykładem jest pokrzywa – nadaje się do zup, sałatek, czy jako farsz do pierogów. Niżej znajdziecie polecane przez nas zioła jadalne, które możecie wykorzystać w kuchni.

Zbieranie ziół czas zacząć

1. Zadbajcie, aby miejsce w którym chcecie zbierać zioła nie znajdowało się w pobliżu pól uprawnych (ze względu na możliwą obecność pestycydów)
2. Nie zbierajcie ziół w pobliżu dróg gdzie gromadzą się metale ciężkie pochodzące ze spali
3. Zbierajcie tylko te zioła, których jesteście pewni. Pomocny może okazać się atlas roślin.
4. Jeśli macie kontakt z rośliną po raz pierwszy, upewnijcie się że nie jesteście na nią uczuleni – wetrzyjcie w skórę fragment zerwanej rośliny i odczekajcie 10-15 minut, obserwujcie czy zachodzi reakcja alergiczna.
5. Zanim zbierzecie zioła, upewnijcie się, że w pobliżu jest więcej stanowisk tego gatunku, aby nie przyczynić się do jego likwidacji z danego terenu. Po prostu rozejrzyjcie się wokół, czy tych roślin jest więcej. Jeśli nie, zostawcie stanowisko, poszukajcie większej ilości w innym miejscu.

CZOSNACZEK POSPOLITY (Alliaria petiolata)

Występowanie: lasy cieniste, gęste zarośla, gleby bogate w azot.

Cechy charakterystyczne: 20-90cm wysokości, silny zapach czosnku, ostry w smaku. Drobne, białe kwiaty. Sercowate, piłkowane liście.

Zbiór: wiosną, przed kwitnieniem lub na początku kwitnienia (później nabiera goryczy).

Zastosowanie kulinarne: świeże liście drobno posiekane. Zamiennik czosnku pospolitego. Polecamy do zup, sałatek, dań mięsnych, serów. Idealna baza do domowego pesto!

Właściwości zdrowotne: odkażanie i działanie rozkurczowe przewodu pokarmowego.

CZOSNEK SZCZYPIOREK (Allium schoenoprasum)

Występowanie: roślina uprawna, w formie dzikiej występuje powszechnie w lasach, łąkach, przy zaroślach.

Cechy charakterystyczne: osiąga do 25cm wysokości, rośnie kępkami. Z daleka podobna do trawy, jednak posiada cylindryczny przekrój. Pachnie czosnkiem/cebulą. Część podziemna – cebulka z drobnymi korzonkami.

Zbiór: wczesną wiosną, zanim pojawią się pąki kwiatostanów w górnej części rośliny.

Zastosowanie kulinarne: drobno pokrojone, świeże liście. Posiada szerokie zastosowanie w kuchni, np. do zup, ziemniaków, warzyw strączkowych, serów, sałatek, ryb i dań mięsnych.

Właściwości zdrowotne: poprawia pracę układu trawiennego.

MACIERZANKA PIASKOWA (Thymus serpyllum)

Występowanie: pospolite, jednak przy zbiorze nie należy uszkadzać korzeni. Należy zostawiać część kompletnej rośliny na stanowisku. Można spotkać ją najczęściej w lasach iglastych i na piaszczystych łąkach.

Cechy charakterystyczne: rośnie bardzo nisko, osiąga do 20 cm wysokości, rozłożysta, rośnie kępkami. Długie łodyżki, w okresie kwitnienia na końcach fioletowo-różowe drobne kwiaty. Drobne listki. Smak delikatnie gorzki, korzenny, przyjemny zapach.

Zbiór: od czerwca do sierpnia, w okresie kwitnienia. Zbieramy całe pędy, pozostawiając korzenie nienaruszone.

Zastosowanie kulinarne: świeża lub suszona, posiekana lub w postaci całych pędów. Szerokie zastosowanie jako uzupełnienie smaku wielu potraw, m. in. zup, warzyw, zapiekanek, królika, grzybów i innych dań ciężkostrawnych. Idealny dodatek do oliwy w każdej postaci.

Właściwości zdrowotne: poprawia pracę układu trawiennego, działa odkażająco i rozkurczowo.

MNISZEK POSPOLITY (Taraxacum officinale)

Występowanie: pospolity gatunek, wszechobecny na różnorodnych terenach. Najlepiej rośnie glebach o wysokiej zawartości azotu.

Cechy charakterystyczne: osiąga do 10-30cm wysokości. Długie, rurkowate, nagie łodygi zakończone kwiatostanem koloru żółtego. Podłużne, ząbkowane liście wyrastające od ziemi. Po uszkodzeniu rdzenia liścia lub łodyżki wydobywa się białe, gorzkawe w smaku mleczko.

Zbiór: wczesną wiosną zbieramy młode listki, później także można zebrać starsze liście i w pełni rozwinięte koszyczki kwiatowe.

Zastosowanie kulinarne: świeże, młode listki możemy użyć jako zamiennik szpinaku, nadają się do blanszowania. Gorzkawy smak można złagodzić mocząc je do minuty w letniej wodzie. Liście mniszka są także składnikiem sałatek, zup, farszu do pierogów. Lekko podsmażony z dodatkiem masła kwiat wraz z koszyczkiem można dodać do zupy, sałatki, czy sosu. Świetnie nadaje się do marynowania w occie, sporządzania zdrowotnej herbaty, syropu, czy nalewki.

Właściwości zdrowotne: wspomaga pracę układu trawiennego.

POKRZYWA ZWYCZAJNA (Urtica dioica)

Występowanie: pospolite, rośnie na polanach, przydrożach, zaroślach, w ogrodach i lasach.

Cechy charakterystyczne: osiąga do 30-120cm długości, pokryta parzącymi włoskami. Długi pęd z sercowatymi, ząbkowanymi liśćmi. Drobny kwiatostan, biały, zwisający z górnej części rośliny.

Zbiór: w kwietniu i maju młode pędy, później tylko wierzchołki i liście. Suszona lub świeża pokrzywa nadaje się jako herbatka zdrowotna. Jeśli masz sokowirówkę, bez problemu możesz pozyskać także prozdrowotny sok z całych pędów.

Zastosowanie kulinarne: Pokrzywa jest idealnym surowcem do wielu potraw. Przygotowanie do spożycia należy zacząć od sparzenia zebranych pędów wrzątkiem, aby nie parzyły nas podczas dalszej obróbki i jedzenia. Nada im to dodatkowo delikatności. Polecamy wykorzystać pokrzywę jako składnik farszu do pierogów, zup, sałatek. Świetnie nadaje się do blanszowania z innymi składnikami, po czym możemy np. zamarynować ją w oliwie z czosnkiem i przyprawami.

Właściwości zdrowotne: poprawia przemianę materii, hamuje stany zapalne przewodu pokarmowego.

SZCZAWIK ZAJĘCZY (Oxalis acetosella)

Występowanie: pospolite, rośnie w lasach i zaroślach. Najlepiej toleruje miejsca zacienione, wilgotne i żyzne.

Cechy charakterystyczne: wysokość do 15cm, raczej niższa. Liście długoogonowe, podobne do koniczynki, trójlistne. Kwiaty białe, pięciokrotne, na długich szypułkach. Delikatnie kwaśne w smaku, przypominające szczaw z nutą cytryny.

Zbiór: liście od wiosny do jesieni, kwiaty od kwietnia do maja.

Zastosowanie kulinarne: Liście oraz kwiaty jadalne na surowo. Same listki można zastosować przede wszystkim jako zamiennik szczawiu lub szpinaku, jednak są bardziej delikatne. Wspaniały dodatek do jogurtów, sosów, dressingów, czy wzbogacenie smaku zup jarzynowych. A także posiekany z dodatkiem przypraw jako dodatek do ryb.

Właściwości zdrowotne: Wspomaga trawienie, żółciopędny, moczopędny, odtruwa wątrobę. Zapobiega zgadze. Bogaty w witaminę C.

Spróbujcie sami. Zbieranie ziół to doskonały sposób na spędzenie wolnego czasu poza domem i urozmaicenie zwykłego spaceru. Oczywiście ziół powszechnie dostępnych jest znacznie więcej niż w opisanym przez nas artykule. Zachęcamy do zagłębienia się w temat i podzielenie się pomysłami na dania z ich wykorzystaniem.

Zbieranie ziół na pewno poprawi nam apetyt. Zapraszamy na pyszne dania do naszego menu.

Zobacznie aktualne menu Cofu.